Jos van der Drift

Voor het afscheid van de gemeenteraad heeft Marco Termes dit prachtige gedicht gemaakt (arcrostichon/naamdicht).

Je houdt vanuit ‘t hier en ‘t heden de
Ogen gericht op de zaken die toekomst maken.
Scherp, de pupillen als kanonskogelgaten

Voorbij nevelige horizon, en ’s
Avonds sterren in het sober lakenzwart zwerk.
Nog immer neigen handen, woorden,

Denkbeelden naar ordners, orders,
En het werkzaam verleden bivakkeert nog in de
Rechte ruggengraat van uw zinnen.

De drempel van pensioen gehaald
Ruist het jonge hart als nooit tevoren.
In de herfst van het bestaan
Fladdert de vlinder blij. Niet omdat hij
Totaal wars is van winter, maar omdat hij zich de cocon herinnert.