We zien het allemaal elke dag: er komen zeer veel vluchtelingen naar Europa en daardoor ook naar Nederland. Vooropgesteld: dat nemen we hen niet kwalijk. Als wij uit Syrië kwamen, zouden wij hetzelfde doen. Maar als wij uit Syrië kwamen, zouden wij ook begrijpen dat Nederland niet iedereen kan opnemen. Wij willen onze verantwoordelijkheid nemen, maar met deze grote aantallen komt het einde van de draagkracht van onze samenleving in zicht. Zo ver willen wij het niet laten komen.
Dat zo veel vluchtelingen naar Nederland komen, heeft twee redenen.
De eerste reden is dat ze naar Nederland kúnnen komen. Dat komt voornamelijk door Duitsland, dat de grenzen heeft opengezet. Het Verdrag van Dublin, dat voorschrijft dat mensen asiel moeten aanvragen in het eerste Europese land waar ze binnenkomen, bestaat daarmee in de praktijk niet meer. Vluchtelingen reizen nu door vele veilige Europese landen voordat ze in Nederland komen.
De tweede reden is dat vluchtelingen graag naar Nederland wíllen komen. Dat komt door onze royale sociale voorzieningen.
De VVD wil dat zo min mogelijk economische vluchtelingen naar Nederland komen. Dat klinkt hardvochtig, maar we kunnen niet anders. Wij willen namelijk niet dat de sociale voorzieningen van Nederlanders op het spel komen te staan. En wij willen geen sociale spanningen in onze samenleving. Voorkomen dat deze mensen ons land binnenkomen, kunnen we echter niet. Onze landsgrens telt ruim 400 grensovergangen en is 1027 onbewaakte kilometers lang. Tegenhouden kan niet, dus moeten we ervoor zorgen dat ze de grens niet wíllen oversteken.
Dat wil de VVD bereiken. We willen Nederland onaantrekkelijk maken voor mensen die hier geen veiligheid, maar vooral een betere economische toekomst zoeken. Daarom willen we dat tijdelijke vluchtelingen niet langer dezelfde voorzieningen kunnen krijgen als Nederlanders. Dat is nu namelijk wel zo: recht op bijstand, voorrang bij het krijgen van een huis en alle gezondheidszorg die we in Nederland hebben.
Iedere vluchteling heeft recht op eten, zorg en onderdak. Maar dat wordt wat ons betreft wel beperkt tot de basis. Geen volledige bijstand meer, maar een zuinig leefgeld voor eten en kleding. Geen voorrang meer voor een sociale huurwoning, maar een sober dak boven het hoofd. Geen dieetadvies of ergotherapie meer, maar alleen medisch noodzakelijke zorg. Daarnaast stellen wij maatregelen voor die bevorderen dat deze mensen slechts tijdelijk in Nederland blijven.
Het onderwijs voor kinderen van vluchtelingen willen wij nadrukkelijk behouden. Wij vinden dat kinderen het recht hebben om voorbereid te worden op een zelfstandige toekomst, ook al zal die vermoedelijk niet in Nederland zijn.
Als de maatregelen die wij voorstellen worden ingevoerd, zullen de gevolgen ingrijpend zijn. Nederland wordt daarmee voor zeer velen onaantrekkelijk om naartoe te reizen. Als andere Europese landen het Nederlandse voorbeeld volgen, zullen ook zij onaantrekkelijk worden. Dat zal een duidelijke rem zijn op de grote migratiestroom die we nu zien. Mensen die om economische redenen hier naartoe willen komen, zullen er dan meestal vanaf zien.
Om dit te bereiken, moeten we een aantal wetten aanpassen. We presenteren daarom vandaag het plan 'Grenzen aan de Opvang'. Het plan is effectief én juridisch uitvoerbaar. Nu komt het aan op de politieke uitvoering. We willen het probleem oplossen: niet meer en niet minder.
Eerder presenteerde de VVD voor de langere termijn het plan Azmani. Inmiddels is dat kabinetsbeleid én Europees beleid. We vertrouwen erop dat andere partijen het plan ‘Grenzen aan de Opvang’ niet meteen afwijzen. Want er komt een dag dat we met zijn allen niet anders kunnen dan deze maatregelen nemen. De VVD zegt: beter vroeg dan laat.
Grenzen aan opvang
